Λένε μερικοί "καί ο Χριστός στήν Αίγυπτο πρόσφυγας ήταν" !
Ναί, αλλά ήταν ένας , δύο με τήν Παναγία μας και τρείς με τον γέροντα Ιωσήφ. Δέν ήταν εκατοντάδες χιλιάδες σάν τίς ακρίδες πού βλέπουμε σήμερα πάνω στα νησιά καί στά λιμάνια μας. Καί κατά δεύτερο λόγο.
Μιλάει η Αγία Γραφή γιά βοήθεια στούς ξένους αλλά ποιούς "ξένους " εννοεί;
Μιλάει για τούς "προσήλυτους ξένους" γι΄ αυτούς μιλάει, κι΄αυτούς εννοεί! Γιά όσους δηλαδή ενσωματώθηκαν εθνικά καί θρησκευτικά στό τότε Ισραήλ.
Σήμερα εδώ, χιλιάδες μετανάστες, λαθρομετανάστες, πρόσφυγες, αλλόφυλλοι, καί αλλόθρησκοι, τζιχαντιστές, εξτρεμιστές, καί άντε να βρείς την άκρη, παραβατικοί, καί πάει λέγοντας... συρρέουν κάθε μέρα από τα νησιά καί από εκεί τσίφ για Πειραιά καί Αθήνα !
Καί μετά πού; τί;
Πού πάνε όλες αυτές οι χιλιάδες άνθρωποι σύν γυναιξί καί τέκνοις μέσα στόν κορμό τής Ελλάδας καί χάνονται στα σοκάκια και στούς δρόμους τής χώρας;Πώς θα ζήσουν όταν εμείς οι ντόπιοι ήδη μετά δυσκολίας τα βγάζουμε πέρα; Πού θα στεγασθούνε; Πού θα εργαστούνε;
Χωρίς ταυτότητα, χωρίς ένα σοβαρό αποδεικτικό στοιχείο τού "ποιός είσαι κύριε;"
Κάποιο λάθος προφανώς κάνει ο κ. πρωθυπουργός και το εντεταλμένο επιτελείο του νομίζοντας ότι διοικούν ακόμη κανέναν φοιτητικό σύλλογο απ΄ αυτούς πού ήξεραν, ή κανένα 15μελές τής μαθητικής κοινότητας άντε καί κάποιο συνδικαλιστικό σωματείο κι΄ όχι μιά ολόκληρη χώρα με βαρειά κληρονομιά, πολιτισμό καί ιστορία...
Ἡ ἰστορία εἶναι γεμάτη ἀπό κύματα, ἀπό λαούς ὁλόκληρους, πού μετακινοῦνται ἀπό τόπο σέ τόπο. Και μεῖς, ὡς λαός, ζήσαμε τήν προσφυγιά, ἀλλά καί μέχρι πρίν ἀπό σαράντα, περίπου, χρόνια καταφεύγαμε ὡς μετανάστες για ἐργασία κυρίως στή Γερμανία, την Ἀμερική, τόν Καναδᾶ, την Αὐστραλία.
Κατανοοῦμε, λοιπόν, την ταλαιπωρία ἀλλοδαπῶν ἀδελφῶν μας, πού μέ σαπιοκάραβα καταφθάνουν στά νησιά μας. Ἄνθρωποι εἶναι, στοργἠ θἐλουν, στέγη καί φιλοξενία ἀναζητοῦν.
Όμως ...
• Πρῶτον: Γιατί φεύγουν ἀπό τίς πατρίδες τους, ἰδίως ἀπό τη Συρία; Διότι ὑπάρχει ἐμπόλεμη κατάστασις. Κάποιοι, λοιπόν, οἱ «μεγάλοι» τῆς γῆς, θά ἔπρεπε νά στείλουν εἰρηνευτικές δυνάμεις, ὥστε νά μήν ἀναγκάζονται πληθυσμοί ὁλόκληροι νά φεύγουν ἀπό τά σπίτια καί τόν τόπο τους.
• Δεύτερον: Πῶς ἔρχονται στά νησιά μας; Κάποιοι τούς μεταφέρουν… Εἶναι οἱ δουλέμποροι. Δέν μποροῦν οἱ Τοῦρκοι νά ἐλέγξουν τά παράλιά τους καί νά τιμωροῦν παραδειγματικά τούς δουλεμπόρους πού εκμεταλεύονται τή δυστυχία τῶν ἀλλοδαπῶν;
• Τρίτον: Ἀντέχει ἡ Ἑλλάδα νά φιλοξενήση ἑκατοντάδες χιλιάδες προσφύγων; Πού κάποτε δίνουν καί τήν εἰκόνα τῆς ἐπιδρομής…
Καί ἐδῶ γεννιῶνται ἐρωτήματα:
• Εἶναι φιλοξενία τό νά παραδώσουμε τά νησιά καί τά σύνορά μας στίς ὀρδές ποικίλης φύσεως ἀλλοδαπῶν;
• Εἶναι φιλοξενία τό νά δεχώμαστε ἄνευ ὅρων τά θύματα τῶν δουλεμπόρων πού ὑπερφορτώνουν σαπιοκάραβα (ἀκόμα καί φουσκωτά) γιά τίς ἑλληνικές ἀκτές καί συγχρόνως ὑπερφορτώνουν τίς τσέπες τους μέ ἄτιμο χρῆμα;
• Ἀγάπη εἶναι νά ξενίζης τόν ξένο (τόν ὄντως ξένο…), πού εἶναι εὐγενής στά αἰτήματά του καί δέν ἀπαιτεῖ νά σοῦ πάρη καί τό σπίτι!
Τό «ξένος ἤμην καί συνηγάγετέ με» (Ματθ. κε΄ 35) εἶναι κανόνας ἔμπρακτης ἀγάπης καί προϋπόθεσις σωτηρίας καί ξενίας μας στήν αἰώνια Βασιλεία. Μήπως ὅμως ὁ ξένος, γιά τόν ὁποῖον μιλάει ὁ Κύριος, ταυτίζεται μόνο μέ τόν ἑαυτό Του;
• Τό πρόβλημα τῶν μεταναστῶν εἶναι καί διπλωματικό καί διακρατικό καί οἰκονομικό καί ὑγειονομικό και στρατιωτικό.
Ήδη κινδυνεύουν οἱ λίγοι ἡμεδαποί νά ὑπερκερασθοῦν ἀπό τούς ὑπεραρίθμους μετανάστες.
Κινδυνεύουν ακόμη και ἀπό τή διάδοσι μολυσματικῶν ἀσθενειῶν.
• Τό πρόβλημα εἶναι καί πνευματικό. Ναί, νά δείξουμε τήν χριστιανική ἀγάπη μας στούς μετανάστες.
Ἀλλά, κυρίως, νά φιλοξενοῦμε τά δικά μας παιδιά, ( πού εμείς με άθλιους "νόμους") τούς κάνουμε ἔξωσι ἀπό τή ζωή μέ τή φρικτή ἔκτρωσι.
Γιατί Ἑλλάδα χωρίς παιδιά γρήγορα θά παραδοθῆ στούς ξένους.
τοῦ ἱεροκήρυκος ἀρχιμ. Δανιήλ Ἀεράκη