π. Γεράσιμος Κονιδάρης, ένας ευσεβέστατος ιερέας πού όταν ήταν 18 ετών υπέστη το φοβερό συμβάν.
Η διήγηση τής φοβερής ιστορίας του αποκτά μιά ιδιαίτερη σημασία στήν σημερινή εποχή πού ο κόσμος έχει αποστατήσει και δεν πιστεύει ότι υπάρχουν δαίμονες πού μπορούν ανά πάσα στιγμή να μπούνε και σε ανθρώπους όπως εκείνοι τών Γαδαρηνών πού γράφει τό Ευαγγέλιο...
Μεγάλη αίσθηση έχει προκαλέσει το ρεπορτάζ που παρουσιάζει αυτή την εβδομάδα η Ορθόδοξη Αλήθεια και αφορά τον π. Γεράσιμο Κονιδάρη από το Μεγανήσι Λευκάδας.
Κι αυτό γιατί είναι πρώτη φορά στα χρονικά, που ιερέας αποκαλύπτει ότι ήταν δαιμονισμένος και πάλευε με τον Σατανά.
Ο π. Γεράσιμος είναι πολύ γνωστός και αγαπητός στην περιοχή του και πρόσφατα τιμήθηκε από τον τοπικό Μητροπολίτη για τη συνολική του προσφορά στην Εκκλησία.
Μάλιστα ο Σεβασμιώτατος Λευκάδος ήταν γνώστης της προσωπικής του ιστορίας και τον παρακίνησε να τη δημοσιοποιήσει στην Ορθόδοξη Αλήθεια, προκειμένου να ωφεληθούν οι πιστοί.
Ο π. Γεράσιμος περιγράφει στην εφημερίδα όσα έζησε ως εξής:
Όπως λέει σε ηλικία 18 ετών πηγαίνει στο χωριό του πατέρα του για τη γιορτή του Αγιού Νικολάου. Αφού περνά ευχάριστες στιγμές παίρνει το δρόμο της επιστροφής με το λεωφορείο.
« Σε μια στροφή φεύγοντας από τον Πόρο, εκεί που καθόμουν, αισθάνθηκα κάτι που μύριζε σάν καπνός. Κοίταξα δεξιά και αριστερά, δεν είδα καπνό. Όπως άνοιξα το στόμα μου να πάρω μια ανάσα μου φάνηκε ότι ο καπνός μπήκε μέσα μου. Είδα μια μικρή δέσμη σαν ακτίνα που ερχόταν μέσα μου» αναφέρει.
Ο π. Γεράσιμος περιγράφει στην εφημερίδα όσα έζησε ως εξής: ««Κατάλαβα αμέσως αυτό που μπήκε μέσα μου. Από εκείνη τη στιγμή και ύστερα άλλαξε άρδην η ζωή μου.
Είχα πλήρη συνείδηση τι έλεγα και τι έκανα, αλλά δεν μπορούσα να αντιδράσω καθόλου. Μου ήταν όλα γνωστά, άκουγα τα πάντα, έβλεπα τους άλλους ανθρώπους και τις φιλοφρονήσεις που έκαναν, τα λόγια που έλεγαν, αλλά εγώ ήμουν κάτω από μια άλλη επήρεια και δεν μπορούσα να αντιδράσω.
Αυτή ήταν το δαιμονικό πνεύμα που είχε μπει μέσα μου, καταλαμβάνοντας όλη την ύπαρξή μου.
Πλέον μου έφταιγαν όλα και όλοι. Ακόμη και στους γονείς μου ήθελα να κάνω κακό! Φώναζα, έβριζα, άφριζα και έσπαγα πράγματα».
Μάλιστα ανήμερα του Αγίου Ευσταθίου, ο δαιμονισμένος νεαρός (που δεν είχε γίνει ακόμα ιερέας) προσπάθησε να σπάσει με το κεφάλι του τη λάρνακα του Αγίου Γερασίμου.
Ωστόσο τελικά σώθηκε με θαυματουργικό τρόπο. «Ημουν ξαπλωμένος και βρισκόμουν σε λήθαργο, με κρατούσαν ορισμένοι από τους εκκλησιαζομένους.
Την ώρα που ο παπάς έβγαινε με το Αγιο Δισκοπότηρο, λέγοντας: “Μετά φόβου Θεού, πίστεως και αγάπης, προσέλθετε”, αισθάνθηκα μια γλυκύτητα, σαν να γαληνεύει ο εαυτός μου και σαν ένα ελαφρύ χέρι -να το χαρακτηρίσω έτσι- να με σηκώνει.
Αισθάνθηκα όρθιος και, κοιτάζοντας τον παπά που είχε το Αγιο Δισκοπότηρο, πήγα να κοινωνήσω» αναφέρει ο ίδιος.
Ολόκληρη η συγκλονιστική διήγηση δημοσιεύεται σε ένα μεγάλο αφιέρωμα τριών σελίδων, στην εφημερίδα.
Από την "Ορθόδοξη Αλήθεια" που κυκλοφορεί στα περίπτερα