Ο Αρχιεπίσκοπος Αβέρκιος Τάουσεφ πού επί τής Αρχιερατείας του έγινε το συμβάν...
Η Παναγία μού είπε: «Πες τους ότι με βασάνισαν με τις αμαρτίες τους: Δεν μπορώ πιά να προσευχηθώ γι΄ αυτούς, είμαι εξαντλημένη ... Ας με λυπηθούν…».
Καί άν έτσι μίλησε η Παναγία μας το 1930 άς σκεφθούμε τώρα πόσο τήν έχουμε ακόμη "βασανίσει" 90 χρόνια μετά !
« ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΒΗΜΑ »
«…Στη Βουλγαρία, στη δεκαετία του '30 αυτού του αιώνα, συνέβη το ακόλουθο αξιοσημείωτο περιστατικό. Πέθανε ένα 14χρονο αγόρι. Όταν τον έθαψαν, σηκώθηκε ξαφνικά από το φέρετρο και άρχισε να κλαίει απαρηγόρητα.
Έντρομοι στην αρχή, οι συγγενείς άρχισαν να τον ηρεμούν και όταν μετά από πολλή προσπάθεια τα κατάφεραν, άρχισαν να τον ρωτούν για τον λόγο του τόσο απαρηγόρητου κλάματος, και τους είπε τα εξής:
"Όταν πέθανα, κατέληξα αμέσως σε εκείνα τα μέρη όπου βασανίζονται οι αμαρτωλοί.
Τι φοβερά πρόσωπα είχαν - δεν μπορώ να το ξεχάσω αυτό - και δεν μπορώ να περιγράψω τα μαρτύριά τους... Είναι τόσο τρομερά που φαντάσου, ένας άνθρωπος δεν μπορεί να τα υποφέρει όλα αυτά !
++++++++++++++++++++++
Μετά με πήγαν στις ουράνιες κατοικίες, και είδα την Αγνότερη Μητέρα του Θεού, πώς προσευχόταν για τους αμαρτωλούς και για ολόκληρο τον κόσμο.
Το πρόσωπό της, που έλαμπε από υπέροχη ομορφιά, ήταν εξαντλημένο, δάκρυα κύλησαν σαν χαλάζι.
Βλέποντάς με, είπε: "Δεν θα μείνεις εδώ - θα επιστρέψεις στη γη στους ανθρώπους. Πες τους ότι με βασάνισαν με τις αμαρτίες τους: Δεν μπορώ πιά να προσευχηθώ γι 'αυτούς, είμαι εξαντλημένη ... Ας με λυπηθούν !""
Αρχιεπίσκοπος Averky Taushev.