agiosporfyrios 

  Ορθόδοξο  ΒΗΜΑ…


(Από την πνευματική διαθήκη του Οσίου Πορφυρίου γραμμένη τον Ιούνιο του 1991)

« …Αγαπητά πνευματικά μου παιδιά,

Τώρα που ακόμη έχω τας φρένας μου σώας, θέλω να σας πω μερικές συμβουλές. Από μικρό παιδί όλο στις αμαρτίες ήμουνα. Και όταν με έστελνε η μητέρα μου να φυλάξω τα ζώα στο βουνό, γιατί ο πατέρας μου, επειδή ήμασταν πτωχοί, είχε πάει στη διώρυγα του Παναμά, για εμάς τα παιδιά του, εκεί που έβοσκα τα ζώα, συλλαβιστά διάβαζα το βίο του Αγίου Ιωάννου του Καλυβίτου και πάρα πολύ αγάπησα τον Άγιο Ιωάννη και έκανα πάρα πολλές προσευχές, σαν μικρό παιδί που ήμουνα 12-15 χρόνων, δεν θυμάμαι ακριβώς καλά.

Και θέλοντας να τον μιμηθώ, με πολύ αγώνα, έφυγα από τους γονείς μου κρυφά και ήλθα στα Καυσοκαλύβια του Αγίου Όρους και υποτάχθηκα σε δύο Γέροντες αυταδέλφους, Παντελεήμονα και Ιωαννίκιο.

Μου έτυχε να είναι πολύ ευσεβείς και ενάρετοι και τους αγάπησα πάρα πολύ και γι’ αυτό, με την ευχή τους, τους έκανα άκρα υπακοή. Αυτό με βοήθησε πάρα πολύ, αισθάνθηκα και μεγάλη αγάπη και προς το Θεό και πέρασα πάρα πολύ καλά. Αλλά, κατά παραχώρηση Θεού, για τις αμαρτίες μου, αρρώστησα πολύ και οι Γέροντές μου μου είπαν να πάω στους γονείς μου στο χωριό μου εις τον Άγιο Ιωάννην Ευβοίας.

Και ενώ από μικρό παιδί είχα κάνει πολλές αμαρτίες, όταν ξαναπήγα στον κόσμο, συνέχισα τις αμαρτίες, οι οποίες μέχρι σήμερα έγιναν πάρα πολλές. Ο κόσμος όμως με πήραν από καλό και όλοι φωνάζουνε ότι είμαι άγιος.

Εγώ όμως αισθάνομαι ότι είμαι ο πιο αμαρτωλός άνθρωπος του κόσμου. Όσα ενθυμόμουνα βεβαίως τα εξομολογήθηκα και γνωρίζω ότι γι’ αυτά που εξομολογήθηκα με συγχώρησε ο Θεός, αλλά όμως τώρα έχω ένα συναίσθημα ότι και τα πνευματικά μου αμαρτήματα είναι πάρα πολλά και παρακαλώ όσοι με έχετε γνωρίσει να κάνετε προσευχή για μένα, διότι και εγώ, όταν ζούσα, πολύ ταπεινά έκανα προσευχή για σας.

Αλλά όμως, τώρα που θα πάω για τον ουρανό, έχω το συναίσθημα ότι ο Θεός θα μου πη: Τι θέλεις εσύ εδώ; Εγώ ένα έχω να του πω: Δεν είμαι άξιος, Κύριε, για εδώ, αλλά ό,τι θέλει η αγάπη σου ας κάμη για μένα. Από εκεί και πέρα, δεν ξέρω τι θα γίνη. Επιθυμώ όμως να ενεργήση η αγάπη του Θεού.

Και πάντα εύχομαι τα πνευματικά μου παιδιά να αγαπήσουν το Θεό, που είναι το παν, για να μας αξιώση να μπούμε στην επίγειο άκτιστη Εκκλησία του. Γιατί από εδώ πρέπει να αρχίσουμε. Εγώ πάντα είχα την προσπάθεια να προσεύχωμαι και να διαβάζω τους ύμνους της Εκκλησίας, την Αγία Γραφή και τους βίους των Αγίων μας και εύχομαι και εσείς να κάνετε το ίδιο. Εγώ προσπάθησα με τη χάρι του Θεού να πλησιάσω τον Θεό και εύχομαι και σεις να κάνετε το ίδιο.

Παρακαλώ όλους σας να με συγχωρέσετε για ό,τι σας στενοχώρησα...

Ιερομόναχος Πορφύριος .Εν Καυσοκαλυβίοις τη 4/17 Ιουνίου 1991»

 

Επίσης: 2α  Δεκεμβρίου ημέρα κοίμησης πέντε σύγχρονων Οσιακών μορφών!





Ο 20ος αιώνας ευτύχησε να γνωρίσει στην πορεία του αγιασμένες μορφές, τον βίο τον οποίο επικύρωσε η Εκκλησία με την Αγιοκατάταξή τους κατά τον 21ο αιώνα. Ένας εκ των Αγίων αυτών υπήρξε ο Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης τον οποίο τιμά σήμερα η Εκκλησία. Ο Άγιος εκείνος ο οποίος ήξερε ότι η ζωή προέρχεται μόνο από τον Χριστό και δεν στηρίζεται ούτε στα υλικά πράγματα, ούτε στις καθημερινές βιοτικές μέριμνες του ανθρώπου.

Πράγματι, ο όσιος Πορφύριος σε όλο τον βίο του αγωνιούσε και μεριμνούσε για την σωτηρία της ψυχής του ανθρώπου. Οι νουθεσίες και οι παρεμβάσεις στις ζωές των ανθρώπων που ζητούσαν την συμβουλή του καί την πνευματική καθοδήγησή του, υπήρξαν σωτήριες, όπως μαρτυρούν χιλιάδες άνθρωποι σήμερα. Μοναδικός δρόμος για την σωτηρία του ανθρώπου είναι ο Χριστός έλεγε. Όντας Χριστοδείκτης στην επίγεια ζωή του η Εκκλησία του χάρισε τον στέφανο της αγιότητας έτσι ώστε να πρεσβεύει ( για όσους τον επικαλούνται σε βοήθεια ) στην θριαμβεύουσα πλέον Εκκλησία.

Η μαρτυρία του Αρχιεπισκόπου για τον χαμογελαστό Άγιο…

++++++++++++++++++++++



Από το 2013, οπότε και το Οικουμενικό Πατριαρχείο ενέγραψε τον Όσιο Πορφύριο στις Αγιολογικές Δέλτους της κατά Ανατολάς Ορθοδόξου Εκκλησίας, η μνήμη του τιμάται πανηγυρικά. Επίκεντρο στην Αττική αποτελεί το Ιερό Ησυχαστήριο της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος (Αγίου Πορφυρίου) το οποίο δημιούργησε ο ίδιος (Διαβάστε εδώ για το πώς δημιουργήθηκε το Ησυχαστήριο).

Χθες το απόγευμα, παραμονή της εορτής του Οσίου, στη ακολουθία του Εσπερινού που τελέστηκε στο Ησυχαστήριο χοροστάτησε ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κ.κ. Ιερώνυμος, ενώ συγχοροστάτησε ο Επίσκοπος Ωρεών κ. Φιλόθεος, Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος.

Μετά την ακολουθία του Εσπερινού ο Αρχιεπίσκοπος ανέφερε ότι πριν από αρκετά χρόνια όταν ήταν μοναχός στη Μονή Σαγματά τον είχε επισκεφθεί ο Όσιος Πορφύριος και είχε συζητήσει μαζί του σημειώνοντας πως κάποια στιγμή το μοναστήρι θα γίνει λαμπρό και μεγάλο.

Επίσης, ο Μακαριώτατος τόνισε ότι θυμάται πως πάντοτε το πρόσωπό του Οσίου ήταν χαμογελαστό και με γλυκύτητα.

Μιά αληθινή ιστορία...
Κάποτε ο Όσιος Πορφύριος ξεκίνησε μαζί με τρία πνευματικά του τέκνα να πάνε σ’ ένα μοναστήρι. Ξεκίνησαν με τα πόδια, αλλά κουράστηκαν και τότε φάνηκε ένα ταξί. Λέει ο γέροντας: «Αυτό το ταξί θα σταματήσει μόνο του να μας πάρει, δεν θα μιλήστε στον ταξιτζή σ’ αυτά που θα λέει, μόνον εγώ θα μιλήσω».
Όταν μπήκαν στο ταξί άρχισε ο ταξιτζής να κατηγορεί τους παπάδες και ρωτούσε τους λαϊκούς: «Έτσι δεν είναι βρε παιδιά; Εσείς τι λέτε»; Εκείνοι δεν μιλούσαν οπότε λέει στον Όσιο Πορφύριο: «Έτσι δεν είναι παππούλη»; Εκείνος απαντά: «Παιδί μου θα σου πω μια ιστορία, δεν θα χρειαστεί να την πω δεύτερη φορά.
Ήταν ένας άνθρωπος που είχε έναν ηλικιωμένο γείτονα ο οποίος είχε ένα μεγάλο κτήμα. Μια νύχτα τον σκότωσε και τον έθαψε. Με διάφορα πλαστά χαρτιά πήρε το κτήμα του γείτονά του και το πούλησε. Και ξέρεις τι αγόρασε με τα χρήματα που πήρε από το κτήμα; Αγόρασε ένα ταξί».
Μόλις άκουσε αυτά ο ταξιτζής, συγκλονίστηκε και σταμάτησε το ταξί στην άκρη του δρόμου. «Μην πεις τίποτα παππούλη, μόνο εγώ το ξέρω αυτό και εσύ». «Το ξέρει κι ο Θεός», του απάντησε ο γέροντας. «Εκείνος μου το είπε για να σου το πω. Και να φροντίσεις απ’ εδώ και μπρος να αλλάξεις ζωή».

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ:

https://www.orthodoxianewsagency.gr/epikairotita/osios-porfyrios-o-xamogelastos-kai-glykys-agios-tis-epoxis-mas-pou-analose-tin-zoi-tou-gia-tin-sotiria-tou-anthropou/