«Ένα σαμάρι εἶναι κάθε Εξουσία. Γι᾿ αὐτὸ καί τὸ μῖσος των ανθρώπων ἐναντίον της εἶναι Παγκόσμιο. Ὁ ἄνθρωπος πλάστηκε ἐλεύθερος, καὶ ὁποιαδήποτε ἐξουσία εἶνε μιὰ τυραννία…»
Μ΄ αυτή την παραπάνω φράση και εξ΄ αιτίας μιάς Ελληνικής παροιμίας ο μαχητικός επίσκοπος Αυγουστίνος Καντιώτης έρχεται νοερά και ελεγκτικά από την αιωνιότητα και στις μέρες μας...
Μιλάει για «σαμάρι» πού σαμαρώνουν κάποιοι πολιτικοί τόν κόσμο. Και θα λέγαμε ότι κάποιες φορές επιτρέπει ο Δίκαιος Θεός να μας κυβερνήσουν άνθρωποι πού έχουν και σαν κύριο όνομα αυτό πού πρόκειται να κάνουν μόλις ανεβούν στήν Εξουσία !
Το όνομά τους δηλαδή φωνάζει καθαρά, αυτό πού είναι, κι΄ αυτό πού πρόκειται μετέπειτα να κάνουν :
«Θα σας Σαμαρώσω !».
Μήπως τό ίδιο δέν έκανε καί ο "έτερος Καπαδόκης" με τό Σημιτικό όνομα; Αλλά ελάχιστοι δυστυχώς το αντιλαμβάνονται σήμερα…
«…Λέει κάπου ὁ Απόστολος Παῦλος: «Ξέρετε καλὰ ποιός μᾶς κυβερνάει, ποιόν ἔχουμε ἀφέντη τώρα, ποιός ἔχει ἀπόλυτη ἐξουσία…»
Γιατί δὲν ἦταν μόνο δικτάτωρ ὁ Νέρων. Ἦταν κάτι χειρότερο ἀπὸ δικτάτωρ. Οἱ σημερινοὶ δικτάτορες θὰ ἦταν παιχνιδάκια καὶ ἀθῳότητες μπροστὰ σ᾿ ἐκεῖνον.
Γιατί ἆραγε ὁ ἀπόστολος Παῦλος δὲν τὸν ὀνομάζει;
Λέει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος, ὅτι δὲν αναφέρει τὸν Νέρωνα, γιατὶ δὲν ἤθελε ν᾿ ἀνακατευτῇ σὲ πολιτικὲς διαμάχες.
Ἔπεσε ὁ Νέρων, αλλά παρουσιάστηκαν ἄλλοι Νέρωνες. Ἔπεσε ὁ Χίτλερ, ναί, αλλά μήπως δὲν παρουσιάστηκε ἄλλος Χίτλερ; Ἔπεσε ὁ Μουσσολίνι· δὲν παρουσιάστηκε μήπως ἄλλος Μουσσολίνι; Ἔπεσε ὁ Στάλιν· μήπως δὲν παρουσιάστηκε ἄλλος Στάλιν;
Τὸ κακὸ λοιπόν δέν είναι μόνο από έξω, αλλά εἶνε ἀπὸ μέσα. Καὶ εἶνε ὡραιότατος ἐκεῖνος ὁ μῦθος τῶν ἀρχαίων προγόνων μας, ποὺ μιλάει γιὰ τὴ Λερναία Ὕδρα. Μῦθος εἶνε, ἀλλ᾿ ἐκφράζει μιὰ ἀλήθεια...
Λέει, ὅτι κάτω στὴν Πελοπόννησο ἦταν ἕνα φοβερὸ θεριό, ποὺ εἶχε ἐννιὰ κεφάλια. Κόβανε τὸ ἕνα κεφάλι, κ᾿ ἔβγαινε ἄλλο. Κουράζονταν νὰ κόβουν κεφάλια.
Ὅσο αὐτοὶ κόβανε, βγαίνανε συνεχῶς ἄλλα. Μέχρις ὅτου παρουσιάστηκε ὁ Ἡρακλῆς· ὁ ὁποῖος, γιὰ νὰ μπορέσῃ νὰ ἐξοντώσῃ τὸ θηρίο, πῆρε βοηθὸ ἕνα φίλο του, τὸν Ἰόλαο. Καὶ ἐνῷ ὁ Ἡρακλῆς ἔκοβε τὰ κεφάλια, ὁ φίλος του τὰ ἐκαυτηρίαζε.
Αὐτὸ κάνει καὶ ἡ ἀνθρωπότητα σήμερα. Κόβουν ἕνα τύραννο ἢ μιὰ διεφθαρμένη ἐξουσία, καὶ βγαίνουν ἄλλες. Καὶ χρειάζεται ἕνας Ἡρακλῆς κ᾿ ἕνας Ἰόλαος, γιὰ νὰ ἐξοντώσουν αὐτὴ τὴ Λερναία Ὕδρα.
Τὸ κακὸ όμως βρίσκεται μέσα στὸν ἄνθρωπο!
Τὸ κακὸ ὅμως δὲν εἶνε τόσο ἐξωτερικὸ ὅσο ἐσωτερικό. Σφάλουν ὅλες αὐτὲς οἱ θεωρεῖες ποὺ λένε, ὅτι τὸ κακὸ εἶνε τὸ χρῆμα, εἶνε τὰ συστήματα, εἶνε ἄλλα ἐξωτερικὰ πράγματα. Ἀσφαλῶς εἶνε κι αὐτὰ μεγάλα κακά, δὲν τὸ ἀρνούμεθα. Ἀλλὰ τὸ μεγαλύτερο κακὸ εἶνε μέσα μας.
Καὶ ἂν δὲν ἀγωνιστοῦμε, γιὰ νὰ βγῇ τὸ κακὸ μέσα ἀπὸ τὴν καρδιὰ τοῦ ἀνθρώπου, θὰ κόβουμε συνεχῶς κεφάλια καὶ θ᾿ ἀλαλάζουμε ἀπὸ χαρὰ ὅτι ἔπεσε ἐπὶ παραδείγματι ὁ Μουσσολίνι καὶ ὁ Χίτλερ, ἀλλὰ κοντὰ σ᾿ αὐτοὺς θὰ βγαίνουν ἄλλοι χειρότεροι...
Καὶ θὰ μοιάζουμε μ΄εκείνη τὴν ἁπλοϊκὴ παροιμία, ποὺ ἔλεγε ἕνας βλάχος. Νὰ τὴν ἀκούσετε κ᾿ ἐσεῖς, γιατὶ μερικὲς παροιμίες τοῦ λαοῦ μας, ἐκφράζουν βαθειὲς ἀλήθειες.
Ἕνας γάιδαρος, λέει, παροπονιόταν γιὰ τὸ σαμάρι ποὺ εἶχε. Τὸν συμβούλευσε κάποιος, νὰ τὸ πετάξῃ ἀπὸ πάνω του. Ὄχι, λέει ἐκεῖνος, δὲν τὸ πετῶ. Μὲ κόβει βέβαια τὸ σαμάρι· ἀλλὰ ἅμα τὸ πετάξω, δὲν ἀποκλείεται νὰ μοῦ βάλουν ἄλλο χειρότερο…
Αὐτὸ παθαίνει κι ὁ ἄνθρωπος. Πετάει ἕνα σαμάρι, μιὰ ἐξουσία, ἀπὸ πάνω του· καὶ τοῦ βάζουν ἄλλη χειρότερη.
Σαμάρι εἶναι ἡ ἐξουσία. Γι᾿ αὐτὸ τὸ μῖσος των ανθρώπων ἐναντίον της εἶνε παγκόσμιο. Ὁ ἄνθρωπος πλάστηκε ἐλεύθερος, καὶ ὁποιαδήποτε ἐξουσία εἶνε μιὰ τυραννία.
Γι΄ αυτό ακριβώς λέει και ὁ Απόστολος Παῦλος : « ἐγὼ δὲν ἀσχολοῦμαι μὲ τὸ ποιός εἶνε «ὁ κατέχων»· ἂν εἶνε ὁ Νέρων στὴν ἐξουσία ἢ ἄλλος. Ἔχω ἄλλη δουλειά. Ποιά δουλειά; Νὰ ἐξαπλώσω τὴν βασιλεία τοῦ Θεοῦ σε όλο τον κόσμο !»
Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ βιβλίο τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης Αὐγουστίνου Καντιώτου
«ΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΣΤΟΥΣ ΕΣΧΑΤΟΥΣ ΚΑΙΡΟΥΣ»Ἔκδοση Γ´ ἐπηυξημένη
ΠΗΓΗ: augoustinos-kantiotis.gr